Het Pijprokersforum

Ik was aan het rondneuzen op het forum en zag dat er eigenlijk geen topic bestond over kleipijpen...

Onlangs was ik op toeristentrip naar Amsterdam en toevallig kwam ik langs de Prinsengracht waar zich een pijpspeciaalzaak bevond.
Bij bezoek leek de winkel vooral gespecialiseerd te zijn in kleipijpen (of stenen pijpen zoals we die in België noemen). Ik heb van de verkoper een mooie historiek gekregen van de kleipijpen, en heb me er eentje aangeschaft. Het leukste van al was dat de pijp die ik kocht vervaardigd was door een pijpenmaker die op 5 minuten van mijn deur gevestigd is (De Bevere in Kortrijk). Volgens de verkoper zou de pijp die ik kocht in de jaren 50 vervaardigd zijn, het bedrijf bestaat namelijk al vele jaren niet meer.

Hier onder een foto van de pijp; die komt uiteraard met een (lange) steel, redelijk afwijkend van de meer courante kleipijpen waar de steel ook in klei is en 1 stuk vormt met de pijp.
Ik heb ze nog maar 2 keer opgstoken, dus een echte kwalitatieve conclusie kan ik er nog niet over vellen.

Wat zijn jullie ervaringen met kleipijpen?

Voor droog ropkende tabakken zoals baai en semois vind ik klei een geweldig materiaal, mij persoonlijk bevalt het wat minder met gesausde tabakken. Stenen/aardewerken pijpen zoals je hebt zijn ideaal; het losse mondstuk is gemakkelijker schoon te houden dan de lange steel van een Goudse pijp. Mijn meestgerookte stenen pijp is een vergelijkbaar ontwerp, een 'weense koffiehuis-pijp'. Helaas heb ik die al lang nergens meer te koop gezien.

Een beetje pijproker moet weten wat het is om zo'n historische pijp
te roken. Ervaren wat je voorouders hebben ervaren.
Natuurlijk rook je, zoals Janneman al aangeeft, daar de enige
bijbehorende tabak bij.

Ik heb vroeger wel een Goudse lakpunt gerookt. Ik ben niet
een baairoker, echter uit een kleipijp vind ik deze tabak de moeite
waard. Het past bij elkaar.
Iets dat ik nooit drink zou hier bij wijze van uitzondering ook goed
bij kunnen en dat is een jenever uit zo'n prachtig ouderwets kelkglaasje.

Beste Rob,

Ik rook soms een duitse witkleien pijp. Ik heb die gekocht uit nieuwsgierigheid om te weten hoe onze voorouders rookten. De pijp valt zeer goed mee: ze rookt uitstekend met een Baai- of Semois tabak. Enkel de kop wordt heet (steel vasthouden!) en opletten omdat de pijp zeer broos is, dus bijna niet transporteerbaar tenzij met een speciale verpakking.

hier een link naar een foto van mijn pijp: http://www.pijprokersforum.nl/download/ ... &mode=view

Het Pijpenkabinet aan de Prinsengracht is inderdaad een goede zaak om een kleipijp te kopen, maar is daar zeker niet in gespecialiseerd! Zij hebben pijpen van alle soorten, rangerend van mandjespijpen tot de meest chique Dunhills.

Klopt, de collectie bruyère mag er ook wezen. Let wel op de prijzen bij het Pijpenkabinet aan de Prinsengracht, er worden vooral pijpen in de hogere prijsklasse verkocht en met name voor de gebruikte pijpen zijn de prijzen nogal eens aan de stevige kant (zoals een gebruikte Tattoo voor de nieuwprijs ). Mij zien ze daar niet meer terug.

Daar moet ik mij helaas bij aansluiten Mus, jammer
want het is voor een pijproker wel een snoepwinkeltje.

robvoorburg schreef:... een jenever uit zo'n prachtig ouderwets kelkglaasje.

Zoiets moet bedachtzaam aan de lippen gezet worden, volgens Carmiggelt. En die kon het weten

Nou en of Dremel, hij kon er zo smakelijk over schrijven
dat je er spontaan zin in kreeg.
Toen zijn eigen gebruik uit de hand begon te lopen is hij
ermee gestopt.

Dremel schreef:

robvoorburg schreef:... een jenever uit zo'n prachtig ouderwets kelkglaasje.

Zoiets moet bedachtzaam aan de lippen gezet worden, volgens Carmiggelt. En die kon het weten

'k herinner me ergens een passage in de aard van :
"aan de toog stond een man zuinig een borreltje te beheren ..."
een rake, treffende omschrijving, mogelijk geschreven door S. Carmiggelt.

smoorder schreef:

Dremel schreef:

robvoorburg schreef:... een jenever uit zo'n prachtig ouderwets kelkglaasje.

Zoiets moet bedachtzaam aan de lippen gezet worden, volgens Carmiggelt. En die kon het weten

'k herinner me ergens een passage in de aard van :
"aan de toog stond een man zuinig een borreltje te beheren ..."
een rake, treffende omschrijving, mogelijk geschreven door S. Carmiggelt.

Zeer wel mogelijk, Simon was bijna aan zijn glaasje ten onder
gegaan.
Ik herinner me nog zijn zinnetje:
"Leden van de blauwe knoop hebben gelijk, alcoholisten
weten waarom."

Carmiggelt schreef eenvoudig Nederlands, zo eenvoudig dat
het voor derden moeilijk was zoiets na te doen,
Hetzelfde talent bezat jullie Willem Elschot.

Het waren tijdgenoten en Carmiggelt zag tegen hem op.
Enige malen hebben zij elkaar ontmoet.

n.b. Elschot woonde enige tijd in Nederland (o.a. Rotterdam)

Het werk van Elschot heb ik bij herhaling herlezen, prachtig
Nederlands en een heerlijke ondertoon van humor.
Zijn verzameld werk was 1 boek dik helaas.

Ik heb hier nog een paar kleipijpen enkel de koppen liggen.. 2 van koning Albert 1 en koniging Elisabeth. Van Daneels Andenne. En Jacobs gambier.