De invloed van een tabak, op andere een tabak ?!

[Eliminator]

Misschien een onduidelijke topictitel, weet even niet hoe ik het anders moet omschrijven.

Laat het me uitleggen, hoe kan het dat je smaak over een bepaalde tabak beinvloed wordt door een andere tabak, en dan doel ik niet op de ghost die in een pijp achterblijft.

Ik heb heel erg kunnen genieten van de Gawith Hoggarth - Bob's Chocolate Flake, zodanig dat hij met vijf sterren beoordeeld werd,... later heb ik de Gawith Hoggarth – Dark Flake Scented gerook, meerdere keren, uit verschillende pijpen,.. maar mensen wat een ranzig spul is dat, de 'zeepsmaak' was right in your face (Lakeland, heb ik me laten vertellen).

Nu, als ik de Chocolate Flake rook,.... veeel minder aanwezig gelukkig, maar toch op de achtergrond, komt ook daar die 'Lakeland'-smaak doorheen, niet door de pijp, maar echt in de tabak zelf.
Ik rook hem nog steeds graag, maar dat vleugje wat ik er doorheen proef heeft hem wel één ster gekost.

Of dat de Chocolate Flake er wat aan kan doen dat ik Dark Flake Scented gerookt heb ik vindt het een raar verschijnsel, maar ik ervaar het wel zo.

Hebben jullie iets dergelijks ook wel eens ervaren ?

[Pieter]

Als je een bepaalde smaak weet te benoemen, dan is het terugkomen van die smaak in een ander palet, hoe lichtelijk aanwezig ook, wel gemakkelijker. Denk dat dit hier ook het geval is.

[Laurens487]

Wat ik zelf heel vaak merk (maar dit is een parallel naar audio, mijn andere hobby) dat soms dingen de kop op steken nadat je je er bewust van geworden bent. Zo hoor je soms pas instrumenten in muziekstukken die je al jaren kent als iemand je er op wijst, of als je een nieuwe verandering aan je set doet.

Zo zal je ook ineens heel vaak dezelfde auto op de weg zien rijden als het merk en type dat je net gekocht hebt, zoiets. Dus misschien zat de Lakeland smaak ook al de eerste keer in de tabak, maar omdat je niet wist wat het was merkte je het niet op.

Is dat wat je bedoeld of zit ik er compleet langs?

*edit*

Wat Pieter ook zegt inderdaad.

[Eliminator]

Deels, maar het gaat hem niet zozeer om het feit dat ik de smaak nu herken, maar meer dat hij me stoort, terwijl dat voorheen niet zo was.

[Laurens487]

Ik denk dat dat te wijten is aan de slechte ervaring met de Dark Flake Scented. Als het positief geweest was zou het je niet storen denk ik.

[lestat]

dat zijn de associaties die men maakt gedurende je hele leven. Ooit gebeten door een hond is bang zijn voor honden, altijd een hekel blijven hebben aan een liedje omdat dat net opstond toen je vriendin het uit maakte. Of het ergste, echt gebeurd, aroma therapie opstarten met lavendel bij een stervend iemand. Deze persoon werd er echter niet rustig van maar wel zeer angstig. De zoon vertelde nadien dat zijn moeder verkracht is geweest in een lavendel veld.
Gewoon een associatie dus. Een beetje een Pavlov reactie.

[Winslow Collector]

Sluit me aan bij wat Pieter, Laurens en Lestat al schrijven: associatie en daardoor de snelle herkenning in andere tabakken.

Vanuit mijn whisky-hobby herken ik dat zelf ook en hoor het ook van bekenden die vaker een proeverij bij mij doen. Eenmaal "gevoelig" voor een aroma dat men gemakkelijk benoemen kan, blijf je het in veel zaken terug herkennen.

Ben zelf nogal gevoelig voor onder andere het chocolade-aroma. In elke tabak met een beetje goede Burley haal ik dit aroma er vaak uit (in whisky trouwens ook). Verder in whisky erg gevoelig voor aroma's zoals o.a. vanille, honing, heide, nagellakremover en zwavel.

Zwavel in whisky? Ja, zwavel kan ontstaan door heel het productieproces (mij mouten, mashenen, gisten en zelf bij distilleren en lagering op de vaten), maar wordt doorgaans grotendeels weggenomen tijdens de distillatie (contact met koper). Maar na ooit een té zwavelige whisky geroken te hebben (een Maxxim-versie van de bij mij doorgaans erg populaire Highland Park), merk ik het minste of geringste al in een whisky.

In tegenstelling tot de lekkere chocolade- en vanille-aroma's, die mij in het geheel niet storen, stoort een zwavel-aroma wél. Dus het wel of niet storen heeft er minder mee te maken. Denk ik, tenminste....

[Luys]

Ben zelf nogal gevoelig voor onder andere het chocolade-aroma. In elke tabak met een beetje goede Burley haal ik dit aroma er vaak uit (in whisky trouwens ook). Verder in whisky erg gevoelig voor aroma's zoals o.a. vanille, honing, heide, nagellakremover en zwavel.

Zwavel in whisky? Ja, zwavel kan ontstaan door heel het productieproces (mij mouten, mashenen, gisten en zelf bij distilleren en lagering op de vaten), maar wordt doorgaans grotendeels weggenomen tijdens de distillatie (contact met koper). Maar na ooit een té zwavelige whisky geroken te hebben (een Maxxim-versie van de bij mij doorgaans erg populaire Highland Park), merk ik het minste of geringste al in een whisky.

Ik vind het knap WC! Je noemt een aantal aroma's op, waaronder nagellakremover. Vervolgens begin je door te zagen over zwavel?!?!?!?! Waar is die nagellakremover gebleven???

[Winslow Collector]

Ik vind het knap WC! Je noemt een aantal aroma's op, waaronder nagellakremover. Vervolgens begin je door te zagen over zwavel?!?!?!?! Waar is die nagellakremover gebleven???

Wilde er geen whisky-topic van maken, want in tabak kom ik gelukkig geen zwavel of nagellakremover tegen, hoor. Maar als je het echt weten wilt:

Nagellakverwijderaar bevat aceton, ook bekend onder de naam propanon en wordt in hoge concentraties veelal als oplosmiddel gebruikt. Ruikt dus naar die nagellakverwijderaar (oplossen van nagellak) of de geur van viltstift (die dikke markeerstiften), verf of velpon, want daar zit het o.a allemaal in.

Aceton heeft een laag kookpunt (56 °C) en is zeer goed oplosbaar in water. Bij een heel lage concentratie heeft een een mint-achtig fruitaroma; het komt dan ook veel in fruit voor (lage concentraties propanon).

Tijdens de whiskyproductie ontstaat het tijdens de gisting en dan vooral bij hogere temperaturen. De gisting is waar, met behulp van gist, suikers worden omgevormd tot alcoholen. In Schotland wordt tijdens het vergisten niet gekoeld (geen controle op temperatuur; men laat het proces gewoon zijn gang gaan) en natuurlijk vergist men ook 's zomers gewoon door in de distilleerderijen. En zelfs in Schotland kan het weleens warm zijn, 's zomers.

Zijsprongetje: De enzymen breken tijdens de gisting diacetyl af; een van de ketonen die ook tijdens de gisting ontstaan. De gisting bestaat uit een zuurstofhoudend en een zuurstof-arm deel van het proces, de aërobe en de anaërobe vergisting. Diacetyl geeft een boter-aroma aan de whisky, meestal erg ongewenst. Het gaat nu even te ver om diacetyl ook nog uit te leggen. Voor de geïnteresseerden kan ik dat apart nog wel eens uitleggen.
In ieder geval: het afbreken van het diacetyl door de enzymen geeft als product o.a. aceton/propanon.

Terug naar aceton: aceton is een zeer vluchtig product en zal al in de voorloop van de distillatie (een deel dat NIET gebruikt wordt om tot whisky te rijpen) door de spirit-safe lopen en zo wordt de aceton vrij gemakkelijk gescheiden van de middenloop, die wél tot whisky mag rijpen. Maar..., omdat het zo goed oplosbaar is in water, bestaat de kans dat een klein deel toch in de middenloop terecht komt en uiteindelijk nog waarneembaar is in een whisky. Het "lift mee" in de waterdamp die meekomt tijdens de distillatie.

De nieuw gedistilleerde "new spirit" bevat circa 72% alcohol en dus circa 28% water waar dergelijke "mee-lifters" door het distillatieproces heen komen.

Hopelijk is dit een beetje duidelijk. Erg ver in de chemie van whisky, maar ja, daar vroeg je om.