Stukkies schrijven

[Gypscoprotheres]

Dat was weer een erg vermakelijk verhaal om te lezen!

Wanneer komt de bundel in de winkel te liggen???

[Eliminator]

Ben erg benieuwd wat er daarna gebeurt is, maar daar was heer Bommel natuurlijk niet bij,.... (en da's maar goed ook, mocht vrouwe Bommel weer eens over z'n schouders meekijken )

[Bommel]

Ben erg benieuwd wat er daarna gebeurt is, maar daar was heer Bommel natuurlijk niet bij,.... (en da's maar goed ook, mocht vrouwe Bommel weer eens over z'n schouders meekijken )

[Bommel]

Dank heren voor de complimenten.

Tja een bundel zit er nog niet aan te komen helaas, de keuze is te groot, maar het zit wel in een hele lange pipeline.

[Kynikos]

http://750words.com/

Erg handige site om het dagelijkse, creatieve schrijfproces op gang te houden.

[St Patrick]

Heer Bommel; Erg leuk stukkie tekst weer... Ik heb zitten genieten, en wat mij betreft Petje/Hoedje af...

[jarnogab]

Idem hierzo. Het is de eerste maal dat ik (een deel van) dit topic bekijk, en ik moet zeggen: fijn om zo'n aantal verhalen te lezen.

Er mogen er wat mij betreft nog volgen hoor

[Bommel]

Helaas heb ik te veel aan het hoofd en ontbreekt mij de inspiratie hoewel ik een heleboel onafgemaakte verhalen op de pc heb staan.
Maar tzt zal ik weer eens verder gaan met stukkies schrijven.

Voor de liefhebbers.

Ver. T.H.B.v/h D.V.D.H. (7)

De oprichting van de vereniging Tot Het Bevorderen van het Dragen Van De Hoed in het straatbeeld (en andere respectabele hoofddeksels).

De voorlopige bestuursleden keken de Dhr Putjes verbaasd aan.
Zelfs Mevr Putjes staarde haar man met koortsige ogen aan.
‘Je hebt gelijk’ zei ze tegen haar man,’het zijn duistere tijden voor het hoofddeksel en we moeten er gezamenlijk wat aan doen, maar om de voortreffelijke Heer Berkelmans een lichtend voorbeeld te noemen?’
‘Is hij dat voor ons en de rest van de gemeenschap dan niet?’ vroeg Dhr Putjes en zijn blik ging het gezelschap rond.
‘Het is niet mis te verstaan dat u dat vind Meneer Putjes’ nam Dhr Diederick van Hoed het woord.
‘Dhr Berkelmans is een overweldigende spreker’ en hierbij keek Diederick van Hoed op zijn beurt de aanwezigen aan.
‘Ja dat is hij’ bevestigden alle aanwezigen.
‘Hij heeft een doel voor de samenleving in het algemeen en de vereniging in het bijzonder’ ging Diederick verder.
‘Ja dat heeft hij’ zeiden allen.
‘Zijn scherpzinnigheid en opmerkzaamheid is groot’ sprak Diederick de grote woorden met een crescendo.
‘Ja dat is’ crescendeerden de anderen.
‘Wel nu aanwezigen, waarom dan zo gedraal, waarom alleen opmerken dat Dhr Berkelmans een lichtend voorbeeld is!
Niet alleen beschijnt hij ons pad, neen niet alleen dat maar ook houd hij ons wakker en waakzaam als het over de hoed gaat en het hoofddeksel in het algemeen.
Dhr Berkelmans is de persoon om ons te leiden, een aanvoerder is hij in deze belangrijke strijd.
Om zijn woorden vrijelijk te gebruiken, het straatbeeld is verloederd, verguist en verpauperd enkel en alleen omdat het hoofddeksel niet meer in zwang is.
Om dit tij te keren heeft hij het voortouw genomen en wij, wij dralen en komen niet tot een beslissing om deze voorlopige voorzitter, voorzitter te maken zodat al het voorlopige naar het permanente gekeerd wordt.
Wij denken aan winsten als het hoofddeksel weer het straatbeeld domineert’ en Diederick keek hierbij Dhr en Mvr Putjes aan.
Met rossige wangen keken ze elkaar beschaamd aan.
‘We moeten nu beslissen, voordat hij terug komt’ opperde Mevr van Komen.
‘U heeft mooi gesproken en ons weer op het doel gewezen’ ging zij verder.
Allen bezonk even in een serene stilte om het gesprokene te laten bezinken.

Ver. T.H.B.v/h D.V.D.H. (slot)

De oprichting van de vereniging Tot Het Bevorderen van het Dragen Van De Hoed in het straatbeeld (en andere respectabele hoofddeksels).

De voorlopige voorzitter liep met een rood doorbloed hoofd door de gangen en besloot zijn opwinding te delen met de frisse buitenlucht.
Met forse tred bewandelde hij het hoogpolige tapijt in de uitgestorven ontbijtzaal van het tot schande gebrachte etablissement.
Zijn blik stuurs en boosaardig vlotte hij naar de openstaande tuindeuren en wapperde de lange banen vitrage weg uit zijn gelaat.
Pas na het bereiken van het bordes stopte hij voor de balustrade, stak zijn beide duimen in zijn vestzakken, links en rechts, pufte wat oude boze lucht uit zijn longen en zoog verse, verkwikkende zuurstof zijn longblaasjes in.
‘Dekselse blaaskaak’ mopperde hij zachtjes voor zich uit.
‘Beschamend om zonder hoofdbescherming in potten en pannen te peddelen’.
Dhr Berkelmans wiebelt wat op zijn bal van de linker voet.
Ook wiebelt hij wat op de bal van zijn rechter voet.
Zo wiebelde en zoog hij een tijdje en bedaarde hij van de aanvaring met de hoofddekseloze chef de cuisine.
Hij besloot, in het hoofd opgeklaard en de bloeddruk weer op normaal niveau, maar eens te kijken of het voorlopige omgezet kon worden naar het permanente.
Wederom omdraaiend op zijn hakken zette hij de pas wederom door de ontbijtsalon, daarna door de ruimte die gebruikt werd voor het diner, maar alleen voor hooggeplaatste personages met een flink gevulde portemonnee.
Met nog steeds de duimen in de vestzakken liep hij door de openstaande deuren van dit vertrek, goed oplettend niet weer de zelfde fout te maken en weer in aanvaring te komen met het opgeblazen hoogstandje van een pannenlikker.
Na nog wat kleine dwalingen naderde Dhr Berkelmans de vergaderruimte waar zijn voorlopig bestuur van de “vereniging voor het bevorderen voor het dragen van de hoed in het straatbeeld”.
Met een licht trilling van zijn rechterhand, die inmiddels was los gelaten door de vestzak, drukte hij de deurklink neder.
Met een verwachtingsvolle blik trad hij de ruimte binnen en op dat moment stonden alle leden van het voorlopige bestuur luid klappend op.

Als door een wonder bescheen een fel licht het gelaat van Dhr Diederick van Hoed.
De gordijnhaken ratelden tegen de gordijnrails bij het open trekken van de raamdecoratie.
‘Op staan lieverd’ zegt een lieve stem.
‘Nog even en je komt te laat bij de hoedenmaker en de kostuummaker voor je trouwpak’
Nog slaapdronken stapt Diederick met z’n bloten voeten op het verkoelende zeil en loopt richting zijn aanstaande.
‘Goede morgen schat’ en hij kust haar op de wang.
‘Nog een paar dagen en dan wordt Juffrouw Komen mevrouw de Hoed’
Juffrouw Komen knort liefjes en kust hem terug.
‘Ik heb een goede naam voor onze winkel’ fluistert ze in zijn oor.’
‘Nou laat horen’ zegt Diederick al vechtend met zijn pantalon.
‘ Hoed en Komen u tegemoet’

[Eliminator]

Helaas heb ik te veel aan het hoofd en ontbreekt mij de inspiratie hoewel ik een heleboel onafgemaakte verhalen op de pc heb staan.
Maar tzt zal ik weer eens verder gaan met stukkies schrijven.

Valt 'ter zijner tijd' toevallig gelijk met 'when hell freezes over' ??

Kwam dit oudje tegen en dacht 'bump' !

[Laafke]

Mijn manier van schrijven (Ned/Du/Eng) is op deze pagina te zien:

viewtopic.php?f=2&t=2291&start=160

Pagina 5 onderste artikel

[Bananabox-Ninja]

Valt 'ter zijner tijd' toevallig gelijk met 'when hell freezes over' ??

Kwam dit oudje tegen en dacht 'bump' !

Maar de hel is toch al bevroren?
"In Dante’s Inferno, Satan is portrayed as a giant demon, frozen mid-breast in ice at the center of Hell."

[Bommel]

Inderdaad is het schrijven van stukjes in een bevroren modus geraakt.
Ideeën te over, inspiratie genoeg, tijd, tja dat is al een tijd kostbaar.
En u vergeet een bepaalde stemming om in de zelfde sfeer de proza neder te zetten.
Op dit moment ontbreekt mij die sfeer zodat de stukjes eerder zwaarlijvig zullen worden dan luchtig, wat mijn bedoeling is.
Maar ik voel, zij het nog in de verte, enige opluchting, waardoor ter zijner tijd weer iets uit de vingers zou kunnen komen dat voor besloten publicatie geschikt is.

[Laafke]

Ik heb ook heel lang niet geschreven Bommel, zeker 2 jaar niet. Kon gewoon niet de moed opbrengen om dieper op een onderwerp in te gaan dan nu.nl doet. Als je begrijpt wat ik bedoel. Maar de lol van het schrijven is weer terug. De pret die je hebt als er zich een onderwerp aandient, de schik van het onderzoejen en het opdoen van nieuwe contacten die expert zijn op dat gebied....heerlijk. Alleen moet ik oppassen want in de rel die momenteel op het duitse forum heerst is mij al verweten dat ik schrijf om het schrijven en dat het posten een doel op zich is geworden......

[Martin Romijn]

tijd voor weer eens wat nieuwe verhalen hier......

[Laafke]

Doe maar een voorzet....wat is interessant voor dit forum

[Martin Romijn]

ik zou zeggen...lees voorgaande verhalen en je snapt de bedoeling.

[The_Undertaker]

Inderdaad is het schrijven van stukjes in een bevroren modus geraakt.
Ideeën te over, inspiratie genoeg, tijd, tja dat is al een tijd kostbaar.
En u vergeet een bepaalde stemming om in de zelfde sfeer de proza neder te zetten.
Op dit moment ontbreekt mij die sfeer zodat de stukjes eerder zwaarlijvig zullen worden dan luchtig, wat mijn bedoeling is.
Maar ik voel, zij het nog in de verte, enige opluchting, waardoor ter zijner tijd weer iets uit de vingers zou kunnen komen dat voor besloten publicatie geschikt is.

Heer Bommel,
ben ik correct wanneer ik heb gelezen dat onze heer van stand, een dagje minder zou gaan werken? En dus meer tijd heeft voor een 'stukkie te schrijven'? Hoop ik alleen nog dat de stemming inmiddels weer wat is omgeslagen, want ik heb de bovenstaande verhalen naar aanleiding van het stuk van Martin, even allemaal met erg veel plezier en bewondering gelezen.

Overigens, Martin, schrijf gerust ook een stukje, je kunt 't!

Chapeau heren

[Bommel]

Inderdaad is het schrijven van stukjes in een bevroren modus geraakt.
Ideeën te over, inspiratie genoeg, tijd, tja dat is al een tijd kostbaar.
En u vergeet een bepaalde stemming om in de zelfde sfeer de proza neder te zetten.
Op dit moment ontbreekt mij die sfeer zodat de stukjes eerder zwaarlijvig zullen worden dan luchtig, wat mijn bedoeling is.
Maar ik voel, zij het nog in de verte, enige opluchting, waardoor ter zijner tijd weer iets uit de vingers zou kunnen komen dat voor besloten publicatie geschikt is.

Heer Bommel,
ben ik correct wanneer ik heb gelezen dat onze heer van stand, een dagje minder zou gaan werken? En dus meer tijd heeft voor een 'stukkie te schrijven'? Hoop ik alleen nog dat de stemming inmiddels weer wat is omgeslagen, want ik heb de bovenstaande verhalen naar aanleiding van het stuk van Martin, even allemaal met erg veel plezier en bewondering gelezen.

Overigens, Martin, schrijf gerust ook een stukje, je kunt 't!

Chapeau heren

Een kleine rectificatie is hier op zijn plaats mijn waarde heer Undertaker.
Met in gang van 1 januari in het jaar des Here ga ik een halve dag minder werken.
Maar dat neemt niet weg om wellicht weer eens achter de computer te gaan zitten en een frisse start te maken met stukkies neer te typen.
Hou moed mij beste forum leden.

[Martin Romijn]

Ik zit helaas midden in een writers-block

[Bommel]

Zo'n soort gelijks is hier ook aan de hand.
Ideeën te over, verhaallijnen zitten in het hoofd maar hoe te beginnen.
Het moet smakelijk te lezen zijn en enige verlichting geven in het haastige bestaan.
Maar er is voldoende mee gemaakt wat voer geeft voor het schrijven.
Hebt geduld.

[The_Undertaker]

Zo'n soort gelijks is hier ook aan de hand.
Ideeën te over, verhaallijnen zitten in het hoofd maar hoe te beginnen.

Men neme de pen/eipet/laptop/computer (doorhalen wat niet van toepassing is) en men start de tekstverwerker/begint te schrijven (wederom doorhalen wat niet van toepassing is). Vervolgens leest men het geheel nog eens over, en kopieert men dat richting dit topic en plaatst men het hier. Mocht de pen gehanteerd worden, dan raad ik aan om het eerst nog weer over te typen in dit topic.

Dit advies is geheel kosteloos.

[Bommel]

Erg gul Undertaker............kerst gedachten?

[Laafke]

Bij W F Hermans lukte het ook dus waarom hier niet????

[The_Undertaker]

Erg gul Undertaker............kerst gedachten?

Absoluut. Een klein geschenk, maar uit een goed hart

[Bommel]

Vreugde. Carmiggelen. (Column)

"Dan kijk je toch even op internet, misschien vind je wat" zei mijn vrouw op een regenachtige dag in oktober, jaren geleden, die aangaf dat het een erg natte herfst zou gaan worden.
Ik mopperde namelijk al maanden, als ik mij goed herinner vanaf het voorjaar waarin het een genot is om in een lente zonnetje een pijp te roken, dat ik het gevoel had de enige pijproker te zijn in de heeeeele wereld.
Dat "enige" en "heeeele wereld" baarde mij zorgen.
Laten we wel wezen, hoevaak komt men nog een roker tegen die een ferm stuk mooi en fraai vormgegeven hout tussen de kaken heeft waaruit een welriekende damp uit opstijgt?
Juist ja, en daarom bekroop mij het gevoel een soort Remi te zijn in een hele grote wereld dat draaide om andere tabaksvormen en ik als enige "pre-historische" pijproker.

Onder het mom van "d'r is toch niks" kroop ik achter de computer en startte een zoekmachine op.
Er verscheen een leeg balkje waarin ik de magische woorden "pijproken" in tikte.
Tot mijn verbazing verschenen enkele sites dat over pijproken zou moeten gaan maar na nadere inspectie bleek het over een andere manier van verhandeling te gaan die zijdelings te maken had van wat ik in had getypt maar echter niet met roken te maken had.
"Al iets gevonden" vroeg mijn vrouw belangstellend maar bleef gelukkig op haar zetel gekluisterd.
Zij was van haar bezigheid opgeschrokken door mijn iets te luidruchtig commentaar over het schokkende beeld materiaal.
"Alleen maar lijven" versprak ik mij in mijn onschuld en ontsteltenis.
"Zal ik je helpen dan" wilde zij de helpende hand toe steken.
"Nee hoor het gaat lekker" weerde ik alle hulp af, en typte nu "pijp" in wat ook geen gelukkige keuze was.
Naast het zelfde beeldmateriaal maar nu veelal mannelijk van aard raakte ik ook verzeild in bedrijvigheid van buizen, knieën, moffen, knel koppelingen en meer fitwerk.
Het humeur werd er niet beter op en als een klein kind stampte ik naar de kamer waarin mijn vrouw zat om pijp en tabak te pakken om mijn ergernis in rook de doen opgaan.
"Wil het niet lukken" kwam uit de zetel.
"Ja hoor, het gaat best" loog ik, want het lukte voor geen meter.
Ik had pas een site gevonden van een kerel dat over pijproken ging en over zijn reizen op de motor, zijn lust is vliegeren.
Rare vent, dacht ik.
"Ik heb een interessante site gevonden, een soort blog van een kerel die heelveel weet" zei ik er snel achteraan.
"Probeer het eens met het woord forum erin" kwam betweterig uit de achterkamer toen ik weer met opgedane moed en pijp tussen de kaken mezelf achter de computer zette.
"Het lukt me wel hoor, duurt eventjes maar ik vind wel iets" antwoordde ik eigenwijs en tikte op aanraden toch forum achter de woorden pijp en roken.
Plotsklaps, ja als donderslag bij een tabaksrookloze hemel verschenen verschillende sites die fora bleken te zijn.
Niets van bloterigheden die rode koontjes veroorzaakte, neen, schoon beeldmateriaal van tabakspijpen en toebehoren.
Weliswaar niet het toonbeeld van uitnodigend maar och het bewijs was geleverd ik was geen Remi.
Maar toch was het niet bevredigend genoeg, het forum wat ik als eerste onder ogen kreeg was eigenlijk een Federatie en stond bol van wat ik juist niet wilde uitstralen, oubolligheid.
Anderen waren in het Engels en daar begreep ik niet zoveel van.
Een beetje teleurgesteld en moedeloos zonk ik met een treurig gedoofde pijp naast mijn vrouw in de andere fauteuil.
Door haar vragende ogen biechtte ik op wat voor een narigheid ik onder ogen had gehad.
Nee, wat ik heb moeten doorstaan om enige informatie te kunnen vergaren over mijn klaarblijkelijk zonderlinge levensstijl.
"Je moet gewoon wat meer pagina's door scrollen" probeerde ze mij weer enige moed in te praten.
"Vaak staan die fora wat meer onderaan omdat ze te klein zijn".
Nadat ik de pijp weer ontstoken had en een hartversterker had ingeschonken toogde ik weer naar de computer om zoals het heet "door te scrollen".
En verhipperdepip na enige tijd door pagina's geworsteld te hebben die ik uitvoerig met vierkante ogen uitploos doemde, wat nu blijkt, mijn dagelijkse ontspanning op.
Een PijprokersForum in mijn moedertaal die jong van geest bleek te zijn en jong van geboorte.
Als een wetenschapper die eindelijk zijn queste heeft opgelost slaakte ik een vreugde kreet, maakte ik een vreugde dansje, stak ik een vreugde pijp op, vreugde ik vreugde van de vreugde.
En plots brak er een, zij het een waterig, zonnetje door de grijze oktober bewolking die de regen verdreef.
Het bleef nog lang vreugdevol zonnig.

Louis.

[The_Undertaker]

Goed om te lezen dat er weer stukkies worden geschreven in Bommelstein. Met plezier gelezen! Ook leuk dat er wat forumleden in verwerkt zijn